Bied Jose Maria Sison bescherming aan en roep op tot hervatting van de vredesbesprekingen

De Nederlandse politie heeft prof. Sison gewaarschuwd dat ze meldingen van nieuwe bedreigingen voor zijn veiligheid hebben ontvangen en heeft hem geadviseerd voorzorgsmaatregelen te nemen. De Nederlandse autoriteiten hebben geen details verstrekt over de gerapporteerde plot. Wij in de Nederlands-Filippijnse Solidariteitsbeweging (NFS) beschouwen deze kwestie met grote bezorgdheid. Prof. Sison woont al meer dan 32 jaar in ballingschap in Nederland en is de belangrijkste politieke raadgever in de vredesbesprekingen in de Filippijnen.

Jose Maria Sison was professor aan de Universiteit van de Filippijnen. Hij was zeer geraakt door de extreme armoede van de Filippijnse arbeiders en boeren, en besloot zich in te zetten voor een rechtvaardige maatschappij. In 1968 richtte hij de Communistische Partij van de Filippijnen op. Onder de dictatuur van Marcos ging hij ondergronds – zoals zo velen die wilden blijven opkomen voor de rechten van de landloze boeren en de arbeiders. Hij werd uiteindelijk gearresteerd, gefolterd en bijna negen jaar gevangen gezet.

In 1986 werd dictator Marcos verdreven en kwam Sison vrij. Tijdens een van zijn buitenlandse reizen voor academische lezingen trok de Filippijnse regering zijn paspoort in. Sindsdien leeft hij als politiek vluchteling in Nederland. Maar ook vanuit Utrecht blijft Sison zich inzetten voor de rechten van de armen en onderdrukten. In 1999 en 2000 waren er al bedreigingen voor zijn veiligheid. Vanaf de start in 1986 tot heden is Sison raadgever in de vredesbesprekingen tussen de Filippijnse regering en het Nationaal Democratisch Front, de Filippijnse bevrijdingsbeweging.

De vredesbesprekingen zijn van belang om de interne conflicten in de Filippijnen weg te nemen. Belangrijke oorzaken van die conflicten zijn de bittere armoede, werkloosheid, corruptie, het falen van justitie, mensenrechten schendingen, geschillen over land, bezit en gebruik van natuurlijke hulpbronnen, marginalisering van de inheemse gemeenschappen, en het gebrek aan respect voor en erkenning van voorouderlijke domeinen en de rechten van de inheemse bevolking.

De eerste ronde van de formele vredesbesprekingen (van 22 – 26 augustus in 2016 in Oslo) eindigde hoopvol. Sindsdien is er van de zijde van de regering Duterte weinig tot geen oprechtheid te bespeuren om de vredesonderhandelingen tot een goed einde te brengen.