‘Je geeft wat je kan geven en je neemt wat je nodig hebt’

Aangestoken door het initiatief van de 26-jarige Filippijnse Ana Patricia Non, verspreiden de pantry’s zich als een lopend vuurtje over de Filippijnen. Gedreven door empathie en mededogen voor Filippino's die getroffen zijn door de pandemie, met hoge werkloosheidscijfers en hongerniveaus, zette Non een gemeenschappelijke voorraadkast op in Maginhawa Street, UP Village in Quezon City. Sindsdien zijn er meer dan 300 gemeenschappelijke pantry's geplaatst die door individuen en groepen zijn geïnitieerd.

Verslag van Otto de Vries over de ‘Community Pantry’

Ondertussen wordt de situatie in de Filippijnen steeds minder houdbaar met deze “regering”. Na weer 3 weken strikte quarantaine is het aantal dagelijkse nieuwe covid-gevallen nauwelijks omlaag gegaan door gebrek aan zinnige preventiemaatregelen, terwijl de honger en repressie alleen maar toenemen.

Heel positief is het opbloeien van wederzijdse hulp dat hier “community pantry” wordt genoemd, een simpele tafel aan de kant van de weg met eten, groente, blikvoedsel, rijst, met als motto: ‘je geeft wat je kan geven en je neemt wat je nodig hebt’, een heel sociale actie van wederzijdse hulp juist in deze situatie waar deze overheid zwaar tekort schiet. En het is heel Filipijns, met haar  cultuur van sterke gemeenschapszin.

Op de eerste dag was die community pantry niet meer dan een tafel, niet eens half gevuld met voedsel en mensen erachter wachtend op belangstellenden. De 4de dag staan er al 6 tafels boordevol met voedsel en ervoor nog de groente en een lange rij wachtenden. Vervolgens is het initiatief  op heel veel plaatsen overgenomen. Door dat succes en een overheid, die het zo laat afweten, heeft die overheid dit zeer sociale initiatief verdoemd, er infiltratie van de communisten achter gezocht. Hoe bedenk je het! Het is een ieder duidelijk dat het helpen van je naasten je door deze overheid zwaar aangerekend wordt.

Degene die dit initiatief is begonnen, heeft hierdoor zelfs haar pantry tijdelijk moeten sluiten. Bij de heropening gaf Non toe bezorgd te zijn over haar veiligheid, maar benadrukte dat ze niets verkeerds heeft gedaan.

Meer informatie in o.a. het artikel:
Ana Patricia Non and a street that turned into a movement (rappler.com)