Rood-labelen is een Gruwel in een Democratische en Beschaafde Samenleving


UPR Watch roept leden van de VN-Mensenrechtenraad en de internationale gemeenschap op om het rood-labelen aan de kaak te stellen.

Referentie: Philippine UPR Watch Public Information Team
Persbericht 13 oktober 2022 | Fotocredit Carlo Manalansan - Bulatlat

De Filippijnse Universal Periodic Review (UPR) Watch, een netwerk van religieuze- en mensenrechtengroepen die betrokken zijn in het UPR-proces van de VN, spreekt zich sterk uit tegen de ongelooflijke opmerkingen van de Filippijnse minister van Justitie, Jesus Crispin “Boying” Remulla, op 11 oktober 2022 bij de VN-Mensenrechtenraad over rood-labelen als een “onderdeel van de democratie”.

Wij roepen leden van de VN-Mensenrechtenraad en de internationale gemeenschap op om het rood-labelen aan de kaak te stellen, omdat dit niet past in een democratisch en beschaafd land.

De uitspraken van Remulla werden gedaan toen een onafhankelijke mensenrechtendeskundige van de Commissie zijn zorgen uitte over de gevaren van rood-labelen op het leven van mensen die legitieme kwesties aan de orde stellen.

Zijn opmerkingen, hoewel een schaamteloze officiële erkenning van de huidige praktijk, moedigen niet alleen het rood-labelen aan, maar normaliseren het als een geïnstitutionaliseerde en georkestreerde methode van de overheid in het omgaan met vermeende “politieke critici”.

Aan het eind van de regering van voormalig president Rodrigo Duterte waren er 801 politieke gevangenen en 442 mensenrechtenverdedigers, kerk- en gezondheidswerkers, journalisten, milieuactivisten, vrouwen, boeren en inheemse mensen die het slachtoffer werden van buitengerechtelijke executies in zijn campagne tegen de opstand. De meesten, zo niet allen, zijn rood-gelabeld door agenten, volmachten, ondersteuners en aanhangers van de staat.

Intussen werden tijdens de eerste 100 dagen van president Marcos jr. 10 burgers gedood, waarvan de meesten boeren en een 9-jarig meisje, 4 zijn ontvoerd en zijn nog steeds vermist en tenminste 37 zijn willekeurig gearresteerd en vastgehouden. Evenzo werden ze allemaal online en offline rood-gelabeld en werden ze bedreigd en lastig gevallen voordat ze werden vermoord, ontvoerd of gearresteerd.

Rood-labelen, met name door staatstroepen en hun adjuncten, heeft ernstige gevolgen voor personen, families, organisaties en gemeenschappen. Het veinzen van onwetendheid over deze gevolgen en het verpakken van deze bedreigingen als louter uitoefening van de vrijheid van meningsuiting, zijn duidelijke signalen van een beleid dat tolerant is voor mensenrechtenschendingen en straffeloosheid.

Maar haatzaaiende uitlatingen van de staat zelf die aanzetten tot geweld tegen het eigen volk, kan men niet verstandig rationaliseren als vrijheid van meningsuiting, omdat het het tegenovergestelde produceert: ontmoediging of strafbaar stellen van de vrijheid van meningsuiting van het volk, dat de staat verplicht is te respecteren en te beschermen.

Hoewel het geen verrassing is, heeft Remulla’s verwrongen mening voor de VN-Mensenrechtenraad benadrukt wat het voor de hand liggende is in het beleid van het vorige en van de huidige regering - gerechtigheid zal ongrijpbaar blijven en mensenrechtenschendingen zullen onverminderd doorgaan.

Wij zijn vastbesloten om eveneens het voor de hand liggende te bezweren - dat met een regering die geen enkele inzet, oprechtheid of politieke wil heeft getoond om zich in te zetten voor gerechtigheid en verantwoording, het absoluut noodzakelijk is om stand te houden en bescherming van onze rechten te eisen, zelfs als we hulp bieden aan degenen die open staan om de verblinding van demagogische retorieken van onze vermeende beschermers te doorzien.

Red-tagging (Rood-labelen)

Wat onder de vorige president begon als een oorlog tegen de drugshandel, evolueerde naar een strijd tegen alles en iedereen die kritisch stond tegenover de presidentiële macht en keuzes. Dat laatste heeft in de Filippijnen al sinds de tijd van de oude Marcos een specifieke naam: red-tagging.

In een onderzoeksrapport van de Filippijnse Mensenrechtencommissie (CHRP) in 2020 werd een hele sectie aan dit fenomeen besteed en in een rapport voor de VN-Mensenrechtenraad (31 maart 2022) leggen de Filippijnse mensenrechtenorganisatie Karapatan en de mondiale coalitie van maatschappelijke organisaties Civicus nog eens uit wat daarmee bedoeld wordt: ‘De overheid heeft er een lopende tactiek van gemaakt om activisten en ngo’s “terroristen” of “communistische mantelorganisaties” te noemen - en dat geldt onder meer voor degenen die zich kritisch opgesteld hebben voor de War on Drugs.’