Hustisya – Persbericht
Manilla, 14 januari 2015

"Ze mogen dan zeggen dat we arm en machteloos zijn,
maar onze kracht vloeit voort uit onze eensgezindheid."

Wilhelmus 'Willem' JJ Lutz Geertman

Willem is de belichaming van de “Kerk van de Armen”, volgens de verklaring van Paus Franciscus: "...ik wil een kerk die arm is en er voor de armen is."

Tijdens het bezoek van Zijne Heiligheid aan de Filippijnen vroeg Aurora Santiago de paus om zich in te zetten teneinde recht te doen aan de buitengerechtelijke moord op haar geliefde partner Willem Geertman.

"Ik roep uw hulp in, onze geliefde paus, opdat ons recht zal worden gedaan inzake de moord op mijn echtgenoot. Hij heeft niets anders gedaan dan de armen en verdrukten lief te hebben en te helpen," schreef Santiago in haar aan de paus geadresseerde brief.

De Filippijns sprekende 'white man' leek aanvankelijk niet met zijn tijd mee te gaan, maar dat verklaarde dat hij al lange tijd in dit land woonde. Willem droeg gewoonlijk een eenvoudig shirt, een spijkerbroek en rubberen slippers, en daaraan werd duidelijk dat hij een eenvoudig - om niet te zeggen - zwaar leven leidde. Maar zijn gezicht straalde geluk en tevredenheid uit.

Willem is niet een vreemdeling in dit land. Dit was zijn thuis. Filippinos waren zijn broeders en zusters. Hier hielden de mensen en de kerk die hij diende van hem. Hier werd hij meedogenloos vermoord.

Willem J.J. Geertman, 68 jaar oud, directeur van Alay Bayan Luson (ABI) werd vóór het ABI kantoor in het dorp Telobastagan in San Fernando te Pampanga, op 3 juli 2012 neergeschoten.

Nu bijna drie jaar later, is er nog steeds geen enkel zicht op een gerechtelijke uitspraak inzake de moord op Willem, die de Nederlandse nationaliteit bezat. Een van de moordenaars, Marvin Marzan Muguid wordt door de politie gevangen gehouden op aanklacht van moord. De moordenaar die geïdentificeerd is als Harold dela Cruz, en nog vier anderen, zijn nog steeds op vrije voeten.

Geertman arriveerde vanuit Nederland op de Filippijnen in de jaren 1970 als een r.k. missionaris van Calama. Om de Filippijnen dieper en breder te leren kennen, studeerde hij aan de Ateneo de Manilla universiteit en aan de universiteit van de Filippijnen, Diliman. Gedurende die periode was hij in de gelegenheid getuige te zijn van de studentenprotesten tegen de Marcos dictatuur en werd hij zich bewust van de sociale 'ziektes' van de Filippijnen.

Als missionaris integreerde hij binnen de Filippijnse arbeidersgemeenschap en werkte hij zelf voor een laag loon, gelijk aan Filippinos. Er werd hem een hoger loon geboden maar dat sloeg hij af. Bisschop Julio Labayen nodigde hem uit om zich aan te sluiten bij de Missionary Volunteers (MIVO) in zijn bisdom Aurora om de Kerk van de armen op te zetten. Geertman aanvaardde de uitnodiging.

In Aurora vond hij zijn nieuwe thuis en hij zou daar vele jaren blijven. Hij leefde samen met de armsten onder de boeren en de inheemse bevolking - de basis bij uitstek van de 'kerk van de armen'. Hij hielp bij het formeren van organisaties van gemarginaliseerde sectoren in Aurora, waaronder het organiseren van een kerk voor recht en vrede.

In de jaren negentig moest Geertman terug naar Nederland en voorzag hij in zijn levensonderhoud als arbeider. Hij sloot zich aan bij de Arbeidersbeweging en schonk een deel van zijn inkomen aan de gemeenschappen in Aurora. In 2001 ging hij terug naar de Filippijnen om het werk onder de boeren in Aurora voort te zetten.

In die periode, onder het regime van Gloria Arroyo en Oplan Bantay Laya, werd Geertman een van de mensen die door het leger beschuldigd werden leider te zijn van het National Democratic Front of the Philippines. Ondanks de bedreigingen en beschuldigingen, zette hij zijn werk voort. Hij ondersteunde de campagne tegen de Aurora Pacific Economic Zone and Freeport Act van 2010, die vele lokale bewoners van Aurora verdreef.

In 2009 werd hij uitvoerend directeur van Alay Bayan en gaf daarmee ondersteuning bij noodhulp en wederopbouw activiteiten aan door rampen getroffen gemeenschappen in Central Luzon.

Zijn mensen, zijn geliefden, zijn collega's en zijn kerk missen hem intens. Allen die van deze 'white man' hielden, die de Filippijnse taal perfect sprak, vechten voor gerechtigheid en zetten het werk voort dat Geertman begon.

Hustisya: Honderden mensenrechtenwerkers, vakbondsleiders en politieke activisten verdwenen sinds presidente Arroyo aan de macht kwam in 2001. Familieleden van de vermisten hebben zich verenigd in de organisatie Hustisya om gezamenlijk de verdwijningen aan te klagen.