Verandering?
Niet drie decennia na EDSA en
niet onder het geplande ontwikkelingsplan

Eenendertig jaar na de People Power opstand, ook wel de EDSA revolutie genoemd, is de Filippijnen nog steeds achtergesteld en onderontwikkeld met een ernstige ongelijkheid volgens de onderzoeksgroep IBON. Het nieuwe Filippijnse Ontwikkelingsplan (PDP) 2017-2022 zal hier geen verandering in brengen, aldus de groep. Dit plan is een voortzetting van het mislukte neoliberale beleid van het Marcos-regime en de daaropvolgende regeringen.

De EDSA 1986 opstand was een afwijzing van de Marcos dictatuur, de economische crisis en de ongelijkheid tengevolge van neoliberaal economisch beleid waarop werd aangedrongen door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank. Miljoenen mensen mobiliseerden zich niet alleen om de dictatuur, maar ook om de economische crisis en de schrijnende ongelijkheid te beëindigen. In de Grondwet van 1987 is het duidelijk geformuleerd. Onder de nationale economische bepalingen staan de burgeraspiraties voor sociale rechtvaardigheid en een soevereine economie verwoord.

Volgens IBON behoren deze bepalingen tot de EDSA beloften waaraan de afgelopen eenendertig jaar niet is voldaan. In plaats dat de situatie is verbeterd is de economie verslechterd. Die trend zet zich voort. Door het liberale beleid zijn het de wereldwijde kapitalistische machten die profiteren van de goedkope arbeid, grondstoffen en markten.

De binnenlandse landbouw en industrie zijn terminaal. Van 1986 tot 2016 is het aandeel aan het bruto nationaal product (BBP) van de landbouw en industrie gedaald van respectievelijk 24,8% naar 22,8% en 17,1% tot 8,4 procent. Van het liberale beleid plukten een paar mensen de vruchten terwijl de meerderheid in ernstige armoede is gebleven. Volgens IBON zijn er naar schatting 2 van de 3 Filippino’s die slechts 125 peso (€ 2,35) of minder per dag hebben te besteden. Volgens de officiële statistieken moeten 21,9 miljoen mensen zien te overleven op een erbarmelijke armoedegrens van 60 peso (€ 1,13) per dag.

Het nieuwe Filippijnse Ontwikkelingsplan (PDP) 2017-2022 van de Duterte administratie is helaas een voortzetting van het mislukte neoliberale beleid dat eind zeventiger jaren door Marcos is ingezet en door de opvolgende regeringen is gecontinueerd. In overtreding van de EDSA beloften wil hij belangrijke nationalistische bepalingen uit de Grondwet van 1987 verwijderen. De economie en de gewone burger zullen hier onder lijden, terwijl de binnenlandse elite en buitenlandse monopolie kapitalistische machthebbers goed blijven gedijen.

Het door de overheidsambtenaren opgestelde ontwikkelingsplan (PDP 2017-2022) is gebaseerd op dezelfde marktgerichte neoliberale economische beleidskaders die gefaald hebben de Filippijnse economie te ontwikkelen. Net als onder de voorgaande regeringen worden buitenlandse investeerders gelokt met beloningen en gaan uitgaven naar infrastructuur en worden publieke en private partnerschappen (PPP) versterkt. Bij deze partnerschappen worden publieke middelen doorgesluisd naar private ondernemingen voor persoonlijk voordeel en wordt een belastingprogramma uitgevoerd dat de rijken ontlast en de armen belast. Daarentegen wordt er geen melding gemaakt van maatregelen voor nationale ontwikkeling, zoals de gratis verdeling van land, nationale industrialisatie, fatsoenlijke banen, lonen en gratis of betaalbare sociale diensten.

De nationalistische economische aspiraties van EDSA zijn nog steeds relevant en over de afgelopen eenendertig jaar bekrachtigd. Ongewijzigd neoliberaal regeringsbeleid zal de kloof tussen arm en rijk verbreden en een economie in stand houden die is gebaseerd op het leveren van goedkope arbeid en grondstoffen aan de wereldeconomie en de monopolistische markt. Dit neoliberale economische beleid moet worden omgekeerd zodat het Filippijnse volk kan werken aan hun aspiraties voor ontwikkeling, concludeert IBON.

Vertaling IBON Nederland

Bron: http://ibon.org/